Podobno nie ma brzydkich kobiet. Tak przynajmniej głoszą
przysłowia. Jedno mówi, że tylko wina czasem brak. A drugie, że są tylko
kobiety niezadbane. Może nie jest tak do końca, ale bajka o Kopciuszku nie
została całkiem wyssana z palca. Każdego z nas zaskoczył chyba kiedyś widok
szarej myszki, która niespodziewanie potrafiła się „wylaszczyć”. Umiejętność
dbania o sobie może zdziałać wiele. I jak każdą umiejętność można ją rozwijać.
Ale ludzie nie są równi. Dzielą się na brzydkich i ładnych, tak jak na inteligentnych
i głupich. Nawet głupek może się rozwijać intelektualnie, jednak musi tego
chcieć. Żeby jednak tego chcieć, musi widzieć własne ograniczenia. Tylko
człowiek głupi twierdzi że jest mądry, a twierdzi tak wielu ludzi. Ludzie
dzielą się też na bogatych i biednych. Nie jest to łatwe, lecz biedni mogą
rozwijać się materialnie. Bo w życiu oprócz wyglądu, inteligencji i pieniędzy
liczy się osobowość.
Możesz być brzydki, prosty i ubogi, ale poradzisz sobie,
jeśli masz silny charakter. Możesz być piękny, inteligentny i bogaty, ale
wewnętrznie słaby. Możesz mieć wszystko i być niczym. Możesz też niczego nie
potrzebować żeby dalej walczyć. Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą. Trudności
hartują charakter, a ich brak prowadzi do gnuśnienia. Zawsze cenniejsze jest to
co musiałeś zdobyć, od tego co dostałeś na tacy. To co musiałeś zdobyć wymagało
jednak wysiłku, czyli wyjścia poza strefę komfortu. A opuszczenie jej wymaga
pracy nad sobą. Możemy przyjmować różne wartości i priorytety, lecz dążenie do
czegokolwiek wynika z pokonywania przeszkód. W przeciwnym razie nie mamy się
czym chwalić.
Językoznawcy badający struktury opowieści, twierdzą że
pomimo różnic kulturowych, wszystkie opowieści znane ludzkości budowane są
wedle pewnego schematu. To znaczy bohater opowieści zmierza do jakiegoś celu
mierząc się po drodze z przeciwnościami i przeciwnikami. Opowieści pozbawione
takiego napięcia uważane są za nudne. Podobnie jest w życiu. Bez kierunku,
problemów do rozwiązywania i działania na przekór naszym wrednym bliźnim życie
traci smak. Ekscytujące jest w nim tylko przekraczanie kolejnych granic.
Piętrzące się przed nami trudności to wyzwania. Nigdy nie będę ideałem. Dla
wielu ludzi będę śmieszny, a nawet żałosny. Niektórzy będą próbowali mnie
ośmieszyć lub poniżyć. Inni będą mnie ignorować i nie zwracać na mnie uwagi. A
jeszcze inni zgarną mi coś sprzed nosa. Takie jest życie. Pomimo swoich
słabości wciąż będę próbował być lepszym niż jestem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz